Column: Open Sollicitatie

In reactie op het artikel in de Volkskrant ‘Minister Wiersma maakt radicale ommezwaai’ schreef ons bestuurslid Willem de Vos de volgende column.

Ken je die van die man die ergens solliciteerde, een afwijzingsbrief kreeg (de zoveelste) en die beantwoordde met ‘helaas kan ik uw afwijzing niet accepteren, u kunt mij maandag aanstaande om 08.30 uur verwachten!’? Ik overweeg sterk om, nu ik toch per 1 augustus het mooie vak van rector-bestuurder achter mij laat, te solliciteren naar de functie van ‘koppenmaker’ voor kranten. In het besef dat het veelal nachtwerk zal worden, maar veel slaap heb ik toch niet nodig.

Briljant toch, zo’n kop in de Volkskrant: ‘Minister Wiersma maakt radicale ommezwaai: Klas moet weer centraal staan, toezicht wordt strenger’. Of die in het Algemeen Dagblad: ‘Minister stelt klas en leraren weer centraal in het onderwijs’. Wat heeft een koppenmaker toch een invloed en dan vooral op koppensnellers! Want dit heeft de minister natuurlijk niet zo gezegd. Maar als je alleen de kop leest (‘snelt’) zou je het haast gaan denken.

Stel je toch voor dat hiervoor een ommezwaai nodig was! En dat de minister in het eerste jaar van zijn bewindsperiode gedacht en gezegd had dat bestuurders centraal moeten staan, of het ministerie! En nu ontdekt heeft dat het onderwijs niet om of op bestuurders draait en ook niet om of op het ministerie. Dat zou ons dan overigens volledig zijn ontgaan.

Op mijn school strooi ik al jaren rond, tot in ons schoolplan toe: ‘De school draait om leerlingen en op medewerkers.’ De overal en nergens gebezigde uitdrukking ‘De leerling staat centraal’ was al snel versleten.

Maar over dat strengere toezicht: lees ik dat nou goed? Als de inspectie constateert dat iets niet aan de eisen voldoet moet het – bij wijze van spreken – volgende week verbeterd zijn en niet over drie jaar pas.
Moet ik misschien toch solliciteren naar een journalistieke functie? En een vraag stellen als een minister zoiets zegt, in plaats van het zomaar neer te pennen. Volgende week? Ik wil best in de meivakantie doorwerken, maar of dat iets uithaalt?
Ik zou als journalist gevraagd hebben: ‘Geachte minister, hoe denkt u dan over de maakbaarheid en wendbaarheid van een menselijk en broos proces als onderwijs? Een prachtig risico toch? Met duidelijke doelen, aandacht voor kwaliteit, streven naar het beste én respect voor toeval, ‘serendipity’, ongrijpbare invloeden. Zoals storm op komst, gedonder thuis, hormonen, ongrijpbare ruzies, motivatiekwesties, influencers, en ga zo maar door. 

Maar nee, het zal wel weer aan de bestuurders liggen die het geld verjubelen in plaats van het aan leerlingen en klassen te besteden.

Ik ben al jaren op zoek naar de mogelijkheden om geld niet doelmatig te besteden, maar ik vind ze niet. Dankzij onze controller, intern toezicht, de accountant, medezeggenschap en mijn eigen gezond verstand en luisterende oren.

Radicale ommezwaai, mijn neus!

Willem de Vos